Dashuria - Love - Liebe

Ja disa nga rreziqet e shumta si pasojë e mosmartesës;
rreziku trupor dhe shëndetësor. Mosmartesa shpie gjer tek prostitucioni dhe sëmundjet ngjitëse vdekjeprurëse si: sida, sifilizi, gonorea, papiloma e njeriut, sëmundja e adoleshencës së hershme etj.
rreziku moralo-shpirtëror. Si rrjedhojë e mosmartesës paraqiten devijime të rënda morale dhe shpirtërore. Kështu kemi prostitucionin, pastaj homoseksualizmin, pedofilizmin e shumë të tjera të këtij rangu, e tek këta persona shtohet harresa, bie interesimi i tij për aspekte tjera të jetës (ai është indiferent ndaj tyre), ai bëhet barrë dhe fatkeqësi e shoqërisë. Kështu kemi paraqitjen e disa dukurive si: rini rrugaçe, huligane e dhënë pas epsheve, gjeneratë e ngatëruar dhe e sëmurë në trup, moral, mendje dhe shpirt, tregtues pasionesh e instiktesh që merren me shitjen e femrave në shtëpitë publike, lokale të natës ku femrat zvishen pa fije turpi para meshkujve, libra erotikë, revista pornografike, filma të fëlliqur, grupe hipikësh që u ngjasojnë shtazëve etj. Ndaj jo rastësisht ish kryetari sovjetik Nikita Hrushçov më 1962 deklaroi haptazi se ardhmëria e Rusisë është në rrezik, se rinia ruse nuk e ka të sigurtë ardhmërinë për shkak se është fundosur në amoralitet dhe e dhënë pas pasioneve të shfrenuara si shkak i mosmartesës. Në të njejtën kohë ish presidenti amerikan Xhon Kenedi e deklaroi të njëjtën për rininë amerikane, duke e emëruar kështu: "rini e cila nuk martohej e kështu çonte një jetë të çrregulluar, e paaftë dhe e pandërgjegjshme ndaj shoqërisë". Francezëve të mundur në Luftën e Dytë Botërore, marshali Peten ua tërhoqi vërejtjen kështu: "O miq ne na shkatërroi dëfrimi! ". Pastaj vazhdoi: "Shqyrtoni mire gabimet tuaja dhe do t'i gjeni më të rënda. Ju s'deshët fëmijë, e braktisët jetën familjare. i shqelmuat vlerat e larta shpirtërore. Kudo kërkuat epshin…" Ndaj historia tregon se popujt kanë kërkuar rrugëzgjidhje për t'i çuar të rinjtë në martesë me qëllim që të mundin të vazhdojnë ekzistencën dhe bashkësinë e tyre. Në perandorinë romake institucioni i familjes qe tronditur nga përhapja e madhe e jetës beqare e të lirë. Për këtë shkak, sipas ligjeve që nxorri perandori Oktavijan Augusti, çdokush ishte i detyruar të martohej sipas mundësive të veta dhe të martuarit që të bënin fëmijë. Kush nuk vepronte në përputhje me këto urdhëra u nënshtrohej pasojave serioze e të rënda.
3- rreziqet tjera shoqërore. Këto rreziqe kërcënojnë familjen, kërcënojnë të ardhmen e foshnjave dhe fëmijëve të tjerë, shkaktojnë prishjen e jetës bashkëshortore, ndërprejnë lidhjet familjare.
4- rreziku ekonomik. Njerëzit e pamartuar dhe të dhënë pa epsheve shkaktojnë rënien e ekonomisë së popullit, edhe atë: për shkak të dobësimit të forcave punuese, të uljes së prodhimtarisë dhe përdorimit të mjeteve të paligjshme.
5- rreziku fetar në këtë dhe në botën tjetër. Tekefundit, i pamartuari, ai që don të ngel beqar, dhe jo i devotshëm cilësohet me katër veti që na i ka treguar Muhamedi, sal-lallahu alejhi ve sel-lem, i cili thotë: "Ruhuni nga prostitucioni se ai përmban katër veti të këqija: ua nxin fytyrën, ua ndal rrizkun, e hidhëron All-llahun dhe shkakton dënim të përhershëm në Xhehenem" (Taberaniu). E rreziku fetar te personi që bën prostitucion është se atij i largohet besimi dhe se i dyfishohet dënimi në Ditën e Kijametit, siç na ka treguar i dërguari i cili thotë: "Ai që bën zina, nuk është besimtar në kohën kur bën zina". (Buhari, Muslim).
Këto ishin disa nga rreziqet më të njohura, që vijnë nga murgëria dhe beqaria, që dëmtojnë shëndetin, familjen, moralin, shpirtin ekonominë, shoqërinë dhe fenë…
E atëherë cila është rruga për përballimin e gjithë këtyre? Padyshim kjo rrugë është martesa e hershme, sepse kur i riu të shoh se rruga është e mbyllur për amoralitet dhe janë fshirë shenjat e saj, atëherë do ta kuptojë se s'ka rrugëdalje tjetër për kënaqjen e epshit përveç me anë të martesës legjitime, të cilën e ka ligjësuar All-llahu, subhanehu ve teala, dhe e ka nxitur feja Islame, duke qenë martesa e heshme një prej ligjeve Islame siç thotë Muhamedi, sal-lallahu alejhi ve sel-lem, për të rinjtë: "O ju të rinj! Kush ka mundësi për martesë le të martohet…! " (El-Xhema-ah) Gjithashtu edhe Kur'ani i Madhërishëm e urdhëron Martesën. Thotë All-llahu, xhel-le shanuhu, "Dhe martoni të pamartuarat (të pamartuarit)…". Ky urdhër në përputhje me gjendjen dhe nevojën për martesë të personit, shkallëzohet nga farzi e mëposhtë. (prej farz, vaxhib në synnet etj. sh.r.) E në porositë tjera të të Dërguarit thuhet kështu: "Me Martesën personat kanë plotësuar gjysmën e besimit, ndërsa gjysma tjetër është respekti ndaj All-llahut. " apo "Martohuni që të shtoheni, se unë do të mburrem me ju para popujve tjerë. "(Bejhekiu, Abdurrezaku) Të tregojmë edhe se martesa dhe lindja e fëmijëve ka qenë edhe në traditën e pejgamberëve, siç na tregon i Dërguari: "Katër gjëra janë prej punëve të pejgamberëve: kënaja, parfumi, misvaku dhe martesa" (Tirmidhiu) Dhe vërtetë të gjithë të Dërguarit janë martuar dhe kanë pasur familje, përfshirë këtu edhe Muhamedin, sal-lallahu alejhi ve sel-lem, përveç Isait, alejhis-selam, i cili nuk është martuar, por kur do të kthehet në Tokë edhe ai do ta plotësojë këtë sunnet të pejgamberëve.
Ndërkaq martesa ofron shumë përparësi dhe dobi, edhe atë;
1- shtimin, e me këtë edhe ruajtjen e gjinisë njerëzore. Thotë All-llahu, xhel-le shanuhu, në Kur'an: "O ju njerëz! Kini frikë Zotin tuaj që ju ka krijuar prej një vete (njeriu) dhe nga ajo krijoi palën (shoqen) e saj, e prej atyre dyve u shtuan shumë burra e gra. "(En-Nisa, 1), dhe në Kur'an e gjejmë edhe këtë: "All-llahu krijoi për ju bashkëshorte nga vetë lloji juaj, e prej bashkëshorteve tuaja fëmijë e nipa. "(En-Nahl, 72).
2- ruajtjen e familjes.
3- shpëtimin e shoqërisë nga prishja e moralit.
4- ndihmën e bashkëshortëve për formimin e familjes. Me anë të martesës bashkëshortët ndihmohen në formimin e familjes, në edukimin e fëmijëve, në punët e përditshme gjatë jetës, ku secili plotëson punën e tjetrit dhe secili i kryen obligimet që i ka ndaj bashkëshortit, për të cilat do të flasim inshaall-llah.
5- Në shërimin e shoqërisë nga sëmundjet e ndryshme të cilët i përmendëm.
6-në nxitjen e dashurisë prindërore. Me anë të martesës lind dashuria e madhe e prindërve ndaj fëmjëve të tyre. Kjo shihet qartë në ndikimin e madh që ka dashuria e prindërve te fëmijët dhe në sukseset gjatë përkujdesjes, edukimit, shkollimit, ruajtjes së ineresave të tyre si dhe në përpjekjet e tyre për një jetë më të mirë dhe ardhmëri me perspektive.
qetësimi shpirtëror i bashkëshortëve me njëri tjetrin. Vërtetë, burri pas kryerjes së detyrave të rënda të përditshme, kthehet në gjirin familjar dhe bashkë me bashkëshorten dhe fëmijët i harron vështirësitë gjatë ditës, duke akumuluar energji për sfidat e së nesërmes, e posaçërisht vlen të përmendet prehja shpirtërore që gruaja e gjen tek burri i saj. Për këtë All-llahu, xhel-le shanuhu, thotë: "… ato janë prehje për ju dhe ju jeni prehje për to…"(El-Bekare, 187) , dhe thotë: "Edhe një argument tjetër i tij është se Ai, nga lloji juaj krijon bashkëshorte që të gjeni prehje pranë tyre dhe ndërmjet jush mbjell dashuri dhe mëshirë. Ky me të vërtetë është argument për njerëzit që meditojnë"(Er-Rum, 21)

powered by: Be^CooL

U ulën në breg të detit vajzat e reja dhe e rrethuan Shqiponjën për ta dëgjuar.

„Po çfarë është dashuria? Çfarë di për dashuri?“

„Vajzat e dashura, pse nuk më bëni ndonjë pyetje më të lehtë? Për fat të keq nuk di t’ju tregoj se çfarë është dashuria. Vetëm mund t’ju tregoj se çfarë nuk është.

Nuk është dashuri të rrahësh dhe të shash një fëmijë. Nuk është dashuri ta detyrosh të jetojë jetën tënde, ta realizojë ëndrrat e tua në vend që ta shikosh vullnetin dhe rrugën e vërtetë të asaj krijese, që ndodhet krejtësisht në mëshirën tënde.“

Vajzat e shikuan me sy të rrumbullaktë dhe bënë „po“ me kokë. Njëra e futi gërshetin në gojë dhe e përtypi pak, tjetra u shtri në rërë mbi barkun, e mbështeti kokën në duart dhe i ngulte sytë Shqiponjës, e cila vazhdoi së foluri:

„Nuk është dashuri të detyrosh dikënd të bëjë dashuri, nëse më kuptoni. As nuk është dashuri ta kërcënosh me braktisje në qoftë se dëshira jote nuk plotësohet. Nuk është dashuri të bëhet dashuri pa respektuar njëri-tjetrin.“

Një vajzë bëri grusht, tjetrës i errësuan sytë. „As nuk është dashuri të mashtrosh“, thirri një vajzë tjetër.

„Ke të drejtë shumë“, iu pergjigj Shqiponja. „As nuk është dashuri të shkatërrosh ëndrrat, aspiratat më të mëdha, krijimtarinë, idetë e krisura të dikujt, në emër të dashurisë. As nuk është dashuri ta përdorësh tjetrin për qëllime vetjake. As nuk është dashuri të gënjesh, te bësh premtime të kota, të fshehësh një anën tënde të rëndësishme për ta mbajtur dashurinë; sepse kështu dashuria burgoset si një zog në kafaz ose theret si një viç në thertore.

Po, pra, gocat e mia, ju kam dhënë disa shembuj se çfarë nuk është dashuria, por për t’ju treguar se çfarë qenka dashuria kam frikë të mos jem personi më i përshtatshëm“, tha Shqiponja dalëngadalë, me një zë të ngjyrosur prej njëfarë pendimi. Dallgët vazhdonin të rrokullisnin mbi plazhin.

„Po ti e do detin!“ thirri befas vajza e ulur pranë Shqiponjës. „Dhe ti na do neve!“

Sytë e Shqiponjës u mjegulluan. E përqafoi vajzën, i tha: „ke të drejtë, faleminderit, ke të drejtë shumë“, dhe zuri të buzëqeshte si rrezet e diellit, i cili ishte i fshehur përgjysmë prapa reve nga hidhte vizatime të veçanta prej hije dhe drite mbi Malin e Lëkurësit.

qyre tripin tu mar me dashnii nncncnc

ska hajr pi dashnis........

pse kan thon pleqt dashnija gerrdiaaaaaaaaaaaaaa

moni bre se boll jam tu heken prej ksaj virone dashnijee...khee khee...

un tham vetem: DASHURIJA ËSHT ARSYEJA E JETES..